چالش‌های شکلی و ماهوی فراروی رسیدگی به بزه تخریب اموال؛ با تأکید بر تحولات ناشی از قانون کاهش مجازات حبس تعزیری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران

2 دانش‌آموخته دکتری حقوق کیفری و جرم‌شناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، کیفرگذاری بزه تخریب اموال را تابعی از میزان خسارت ناشی از جرم دانسته و از این طریق چالش‌های متعددی فراروی مراجع قضایی قرار داده است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی موضوع پرداخته و مهم‌ترین چالش‌ها را در «شاخص زمانی و کمّی تعیین میزان خسارت»، «تعیین درجه جرم و بالتبع تعیین مرجع صالح و تأمین متناسب»،‌ «تعیین مجازات مرتکب واحد»، «‌تعیین مجازات مرتکبین متعدد» و «تعیین مجازات تخریب‌های متعدد» تشخیص داده است و سپس با رویکردی علمی- عملی بر این است که میزان خسارت وارده در زمان وقوع تخریب می‌بایست بدواً با تقویم بزه‌دیده و ترجیحاً با تأمین دلیل و تشخیص مقام قضایی تعیین و بر همین اساس درجه جرم، مرجع صالح و تأمین متناسب تعیین گردد و در ادامه در صورت لزوم امر ارجاع به کارشناسی شود. همچنین در صورت محرز بودن وقوع جرم و معلوم نبودن میزان خسارت وارده، مجازات معادل یک ریال جزای نقدی تعیین و‌ در خصوص شرکای جرم،‌ سهم هریک به تنهایی و در تعدد مادی جرم، خسارت هر مال جداگانه محاسبه و لحاظ گردد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Procedural and substantive challenges of sentencing in property destruction (Emphasizing the law on reducing the imprisonment)

نویسندگان [English]

  • Mehrangiz Roustaie 1
  • Hamed Rahmanian 2
1 Assistant Professor, Department of Law, Faculty of Humanities, Malayer University, Malayer, Iran
2 PhD in criminal law and criminology, Faculty of Law, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
چکیده [English]

The Law on Reducing the Imprisonment, , considers the punishment of destruction of property, is considered a subordinate of the amount of damages caused by the crime, and thus poses numerous challenges to the judicial authorities.This research examines the issue with a descriptive-analytical method and identifies the most important challenges in "time and quantitative indicator of determining the amount of damage", "determining the degree of crime and consequently determining the competent authority and appropriate surveillance","determining the punishment of a single perpetrator", determining the punishment of "multiple perpetrators" and the "determination of the punishment of multiple destructions" and then, with a scientific-practical approach, it is approved that the amount of damage caused at the time of destruction should be determined first by the victim's estimation and preferably by providing evidence and discretion of the judicial authority continue to refer to an expert if necessary.  Also, in case of occurrence of crime and when the damage extent is not known, a fine equal to one Rial of fine shall be imposed and in the case of accomplices of the crime, each accomplice and in the material multiplicity of the crime, the damage of each property should be calculated separately.
 
1. Introduction
Although the law on reducing the punishment of imprisonment has been passed with less scientific and theoretical goals, With functionalist and managerial approaches in order to reduce the prison population, nevertheless, in some of its regulations, it has made fundamental changes in criminal law. One of them is the change that has taken place in the way the punishment for "destruction of property" is determined; A change of scope, which in turn leads to a change in the criminal investigation process.
 
2. Methodology
With the change in the type and amount of punishment for the crime of destruction of property according to the law reducing the punishment of imprisonment, the judicial system has faced several challenges in dealing with this crime. These challenges include how the judge determines the amount of damages and the final sentence. To overcome these challenges in the short term, the present study has collected and analyzed a set of different perspectives and then with a descriptive-analytical method examines the most important challenges and by considering the principles of criminal law, it has provided the most appropriate and practical solutions.
 
3. Results and discussion
Article 677 of the fifth book of the Islamic Penal Code (Tazirat) provides the six months to three years of imprisonment for the perpetrator of destruction. In this article, the legislator had explicitly determined the type and amount of punishment and required the judge to determine the punishment by establishing the occurrence of the crime and attributing it to the accused, regardless of other components. With the occurrence of this crime, proving that the plaintiff had a financial right and its violation by the defendant was sufficient for trial and sentencing. After that, in 2020, the Law on Reducing the Punishment of Imprisonment in Paragraph "T" of Article 1 stipulated that the punishment of imprisonment subject to Article 677, if the amount of damage is one hundred million Rials or less, becomes a fine of up to twice the amount of the damage. As a result of this change, both the type and the amount of punishment for the crime of destruction are subject to an important factor, namely the amount of damage: Thus, if the amount of damage is more than one hundred million Rials, the type of punishment for this crime is imprisonment. However, if the damage is one hundred million Rials or less, this crime is no longer subject to imprisonment and the type of punishment is a fine. But the amount of the fine also depends on determining the exact amount of damage. Obviously, it will not be possible to determine the type and amount of punishment for this crime without determining the total amount of damage (more or less than one hundred million Rials) or its exact amount. The legislator's new method of determining the type and amount of punishment creates challenges for the pre-trial and sentencing stages, as well as the principle of determining the degree of the crime.
 
4. Conclusion
To overcome the existing challenges in determining the degree of crime of destruction, we have proposed that among the indicators of determining the degree of crime based on the amount of damage, determining the degree of crime based on the sentence in Note 3 of Article 19 and determining the degree based on the criteria adopted from the 759 Procedural unity vote, the latter case, should be used for more compatibility with legal principles. In the face of the challenge of determining the time index of the amount of damage, the time of committing the crime should be the criterion instead of the time of trial and issuance of the verdict. Finally, instead of being assessed by the injured party or referred to an expert, the recognition of the authority should be used as a more accurate solution in the short term for the prosecution of this crime. In the long term, the legislature must create a judicial unity to end these ambiguities to prevent the formation of conflicting interpretations. In the next step, it should review the regulation and reduce the criminal population of the prison as a goal in other ways, such as reducing the amount of imprisonment without any dependence on the amount of damages or giving more power to the court to convert or reduce imprisonment or using non-civic indicators.
 
Selection of References
 Akhoundi, M. (2015), Identification of Criminal Procedure, Fourth Office; Thoughts, Fourth Edition, Tehran: Durandishan Publications.  [In Persian] 
Ahmadzadeh, R. and Tam, M. (2015), Considerations on the Law on Reducing the Punishment of Imprisonment, First Edition, Tehran: Judiciary Press and Publications Center. [In Persian] 
Elham, G.H. and Mirzaei, M. (2019), “Problems of the classification system of ta'zir punishments and suggestions for its correction”, Legal educations Govah, Bi-Quarterly Journal, number one (10 in a row), pp. 49-76. [In Persian] 
Barani, S. and Ebrahimi, A. (2016), The Edge of the Law on Reducing the Punishment of Imprisonment, approved in 2016, First Edition, Tehran: Sokhanvaran Publishing. [In Persian] 
Khaleghi, A. (2016), Criminal Procedure Code, two-volume period, 30th edition, Tehran: S.D.L.L. [In Persian] 
Rasouli Zakaria, A. (2019), Description of the law reducing the punishment of imprisonment; Interpretive-critical, first edition, Tehran: Ava Book Publishing. [In Persian] 
Shams, A. (2005), Civil Procedure, Volume 3, Fourth Edition, Tehran: Drak. [In Persian] 
Tahmasebi, J. Atai Jannati, I., Peyman. (2020) Practical Analysis of the Law on Reducing the Punishment of Imprisonment, approved in 1399, third edition, Qom: Hoghooghe Pouya. [In Persian] 
Abedi, A.R. (2019), A Practical Approach to the Law on Reducing the Punishment of Imprisonment, Second Edition, Qom: Taha Publishing. [In Persian] 
Farhi, B. (2019), Notes on the Law on Reducing the Punishment of Imprisonment, First Edition, Tehran: Koolad Publications. [In Persian] 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Law on Reduction of Imprisonment
  • Destruction
  • Multiplicity of Crime
  • Accomplice
  • Damages Caused by Crime
  • Sentencing
آخوندی، محمود (1394)، شناسای آیین دادرسی کیفری، دفتر چهارم؛ اندیشه‌ها، چاپ چهارم، تهران: انتشارات دوراندیشان.
آشوری، محمد (1376)، عدالت کیفری (مجموعه مقالات)، چاپ اول، تهران: کتابخانه گنج دانش.
آقایی‌نیا، حسین؛ رستمی، هادی (1397)، جرایم علیه اموال و مالکیت، چاپ دوم، تهران: نشر میزان.
احمدزاده، رسول؛ تام، مجتبی (1399)، ملاحظاتی درباره قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، چاپ اول، تهران: مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه.
الهام، غلامحسین، محسن برهانی (1392)، درآمدی بر حقوق جزای عمومی، واکنش در برابر جرم، چاپ اول، تهران: بنیاد حقوقی میزان.
الهام، غلامحسین و میرزائی، محمدمهدی (1399)، «ایرادات نظام درجه‌بندی مجازات‌های تعزیری و پیشنهاداتی برای اصلاح آن»، آموزه‌های حقوقی گواه، شماره اول(پیاپی 10)، ص 49-76.
بارانی، صادق و ابراهیمی، احمد (1399)، محشای قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399، چاپ اول، تهران: نشر سخنوران.
بهره‌مند، حمید (1396) «درجه‌بندی تعزیرات: از نوآوری تا بازاندیشی»، فصلنامه مجلس و راهبرد، سال بیست و چهارم، شماره نود و دو، ص 111- 135.
حاجی ده‌آبادی، احمد(1395)، «شرکت در جرم در قانون مجازات اسلامی 1392»، حقوق اسلامی، سال سیزدهم، شماره 50، ص 7-35.
حاجی ده‌آبادی، احمد (1390)، «استناد و نقش آن در شرکت در جرم»، مجله تحقیقات حقوقی، شماره 53، ص 107-146.
حسن‌زاده، مهدی (1386)، «کارشناسی؛ دلیلی مستقل از علم قاضی»، فقه و حقوق، سال سوم، شماره 12، ص 63-76.
خالقی، علی «الف» (1395)، آیین دادرسی کیفری، دوره دوجلدی، چاپ سی‌ام، تهران: شهردانش.
خالقی، علی «ب» (1395)، نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری، چاپ هشتم، تهران: شهردانش.
خزانی، منوچهر (1377)، فرایند کیفری (مجموعه مقالات)، چاپ اول، تهران: کتابخانه گنج دانش.
رجائی، فاطمه (1395)، «مطالعه تطبیقی زمان و مکان ارزیابی خسارت در مسئولیت خارج از قرارداد در حقوق ایران و مصر»، پژوهش‌های حقوق تطبیقی، دوره 20، شماره 1، ص 45-75.
رسولی زکریا، علی (1399)، شرح قانون کاهش مجازات حبس تعزیری؛ تفسیری-انتقادی، چاپ اول، تهران: انتشارات کتاب آوا.
سازمان عفو بین‌الملل (1390)، دادرسی عادلانه، ترجمه: فریده طه و لیلا اشرافی، چاپ دوم، تهران: نشر میزان.
شمس، عبدالله (1384)، آیین دادرسی مدنی، جلد سوم، چاپ چهارم، تهران: دراک.
صفاری، علی؛ لکی، زینب و صابری، راضیه (1400) «تنزل جایگاه اصل قانونمندی کیفری در پرتو آیین‌نامه‌ای شدن رکن قانونی جرم»، مجله حقوقی دادگستری، دوره 85، شماره 115، ص 157-187.
طاهری، حبیب‌اله و حکیم، محمد (1395) «واکاوی ملاک اعتبار در پذیرش نظر اهل خبره از دیدگاه فقه امامیه»، پژوهش‌های فقهی، دوره 12، شماره 2، ص 69-91.
طهماسبی، جواد (1396)، بایسته‌های آیین دادرسی کیفری، چاپ اول، تهران: نشر میزان.
طهماسبی، جواد؛ عطایی جنتی و مربی، پیمان (1400) تحلیل کاربردی قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399، چاپ سوم، قم: حقوق پویا. 
عابدی، احمدرضا (1399)، نگرشی کاربردی به قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، چاپ دوم، قم: نشر طه.
فرهی، بابک (1399)، یادداشت‌هایی بر قانون کاهش مجازات حبس، چاپ اول، تهران: انتشارات کولاد.
قیاسی، جلال‌الدین؛ ساریخانی، عادل و خسروشاهی، قدرت‌اله (1391)، مطالعه تطبیقی حقوق جزای عمومی (اسلام و حقوق موضوعه)، جلد دوم ارکان جرم، چاپ سوم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
کاظمی، سیدسجاد (1398)، آیین دادرسی کیفری، چاپ اول، تهران: مجمع علمی و فرهنگی مجد.
گلدوزیان، ایرج(1385)،‌ «عناصر تشکیل‌دهنده جرایم مالی و وجوه افتراق و اشتراک آنها در ارتباط با وظایف دادسرا»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 72، ص 291- 301. 
مصدق، محمد (1399)، شرح قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، چاپ چهارم، تهران: جنگل.
مهرا، نسرین؛ قورچی بیگی، مجید و مؤدن، عباس (1396) «تحلیل تطبیقی الگوهای کیفردهی در نظام کیفری ایران و انگلستان»، پژوهش حقوق کیفری، سال ششم، شماره بیستم، ص 105- 140.
میرمحمدصادقی، حسین (1397) جرائم علیه امنیت و آسایش عمومی، تهران: بنیاد حقوقی میزان.
میرمحمدصادقی، حسین (1400)، حقوق جزای عمومی 2 (مسئولیت کیفری)، چاپ اول، تهران: نشر دادگستر.
میرمحمد صادقی،‌ حسین (1380) «نگاهی به جرائم تخریب و احراق در حقوق کیفری ایران»، دادرسی، شماره 30، سال پنجم، ص 8-11.
میرمحمد صادقی،‌ حسین، رحمتی، علی (1395)، «ارتباط جرایم علیه اموال با مفاهیم حقوق مدنی»، آموزه‌های حقوق کیفری، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شماره 11، صص 3-26.
ناجی، مرتضی (1385)، «بی‌طرفی در دادرسی کیفری»، مجله حقوقی دادگستری، شماره 56 و 57، ص 29-78.