Investigating the Aggravating Circumstance of leadership and its Conditions in Iran and United State’s Law

Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor, Shahrekord University

Abstract

Committing a crime in a group and organized manner, with the leadership of one or more individuals, is a problem of the current societies. Such a phenomenon requires a proper legal response. Our legislator, in article 130 of the Islamic Penal Code, has made progress in predicting the maximum punishment of the most severe offense committed for the leadership. Nevertheless, the concept and conditions for the leadership in our law are ambiguous and questionable. Eliminating this ambiguity requires an investigation into Article 130, dispersed laws and judicial procedures.
In the United States, the leadership is the subject of law, and at the same time, the judicial system of the country attempts to clarify the conditions of leadership by issuing various opinions. In the present article, we try to clarify the concept and study the conditions of leadership in Iranian and American laws through a comparative approach.

Keywords


اردبیلی، محمد علی (1393)، حقوق جزای عمومی، جلد سوم، چاپ اول، تهران: نشر میزان.
ابراهیمی، شهرام (1396)، «مطالعه جرم شناختی جرائم سازمان یافته»، حج اندیشه (هم افزایی فقه و حقوق در تحقق عدالت و تعالی انسان)، قم: انتشارات دانشگاه مفید، ص 670-653.
اردبیلی، محمدعلی (1392)، حقوق جزای عمومی، جلد دوم، ویراست دوم، چاپ 30، تهران: نشر میزان.
افشاری، فاطمه (1392-1393)، «سردستگی گروه مجرمانه سازمان یافته»، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز.
بیابانی، غلامحسین (1387)، «جرائم سازمان یافته و چالش‌های آینده»، نشریه کارآگاه، دوره دوم، سال دوم، شماره 5، ص 100-68.
حاجی ده‌آبادی، احمد (1395)، «شرکت در جرم در قانون مجازات اسلامی 1392»، مجله حقوق اسلامی، سال 13، شماره 50، ص 35-7.
شمس ناتری، محمد ابراهیم (1380)، «بررسی سیاست کیفری ایران در قبال جرائم سازمان یافته با رویکرد به حقوق جزای بین‌المللی»، رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
شمس ناتری، محمد ابراهیم (1383)، «جرائم سازمان یافته»، مجله فقه و حقوق، سال اول، شماره 1، ص 130-109.
عدالتخواه، محمدرضا (1392)، مبسوط قانون مجازات اسلامی، جلد اول، چاپ اول، تهران: انتشارات مجد.
کی نیا، محمد (1374)، روانشناسی جنائی، تهران: انتشارات رشد.
محمدی، قاسم و عباس زاده امیرآبادی، احسان (1394)، «رویکردجرم شناختی به مقوله مشارکت جنائی»، مجله پژوهش حقوق کیفری، دوره چهارم، شماره دوازدهم، ص 145-125.
میرکمالی، سید علیرضا و عباس زاده امیرآبادی، احسان (1392)، «نقش اسناد هویتی در پیشگیری از جرائم سازمان یافته»، مجله آموزه‌های حقوق کیفری، شماره 7، ص 202-177.
میلانی، علیرضا و باقری، نفیسه، شیرازی مقدم، محمدمهدی (1395)، «عملکرد نظام حقوقی ایران در مواجهه با جرائم سازمان یافته»، فصلنامه مطالعات علوم اجتماعی، دوره 2، شماره 1، ص 11-1.
An Overview of the United States Sentencing Commission, U.S. Sentencing Comm’n, http://www.ussc.gov/sites/default/files/pdf/about/overview/USSC_ Overview.pdf2- American Law Reports. Fed.2d, 2010
Convention against Transnational Organized Crimes, 2000, Art 2
Cressy, Donald, R. (1969), Theft of the Nation: The Structure and Operations of Organized Crime in America, New York & Albanese, Jay S. (1989), Organized Crime in America, 2nded, Ohio, Cincinnati.
Stith, Kate & Koh, Steve Y. (1993), The Politics of Sentencing Reform: The Legislative History of the Federal Sentencing Guidelines, “28 Wake Forest Law Review”, P. 223- 280.
Reilly, E.F. (1997), History of the United States Parole Commission, 9 Security Journal, p. 49-54.
Scordato, Marin Roger (2015), A Legal Definition of Leadership: Understanding § 3B1.1 of the Federal Sentencing Guidelines, Lewis & Clark L. Rev. Volume 19, Number 4, p. 1061-1081.
The Sentencing Reform Act of 1984.
U.S. Sentencing Comm’n (2012), Other Stakeholders’ Views on Sentencing Reform, in Report on the Continuing Impact of United States v. Booker on Federal Sentencing pt. F.
https://www.isna.ir/news/97052815046