حداقل در دو دهه ی اخیر کمتر دانش آموخته ی حقوقی را در ایران می توان یافت که کتاب "زمینه حقوق جزای عمومی" استاد نوربها را مطالعه نکرده باشد. کتابی که بعد از ذکر نام خداوند متعال به این بیت از مولوی مزین است که:
دمدمه ی این نای از دم های اوست های و هوی روح از هیهای اوست
درحالی که عطر و بوی بهار سال 1390 به مشام می رسید؛ هم زمان با انتشار اولین شماره پژوهشنامه حقوقی، استاد نوربها ناباورانه و ناگهان چشم از جهان فروبست و جامعه ی دانشگاهی و حقوقی را دچار غم و اندوه فراوان کرد.
استاد نوربها پس از اتمام دوره کارشناسی حقوق، مدتی در شهرستان رودسر استان گیلان به امر خطیر قضاوت پرداخت و سپس جهت ادامه تحصیل در رشته حقوق جزا و جرم شناسی به کشور فرانسه رفت و پس از گذراندن فوق لیسانس در دانشگاه مونپلیه، درجه ی دکتری را در دانشگاه پاریس اخذ نمود.
پس از مراجعت به ایران، به عنوان عضو هیات علمی در دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی مشغول تدریس گردید و در عین حال به امر وکالت دادگستری نیز می پرداخت. علاوه بر کتاب زمینه حقوق جزای عمومی و کتاب زمینه جرم شناسی، مقالات حقوقی متعددی از استاد در مجله ی تحقیقات حقوقی و مجلات حقوقی دیگر منتشر شده که سیاست جنایی سرگردان، قانونی ترد در قاب شیشه ای، جدال دو قانون، ساقه های عطوفت یا خوشه های خشم، نمونه ای از آثار با ارزش ایشان است. ضمن این که علاقه استاد به شعر و ادبیات، در آثاری هم چون مجموعه غزلیات (1336) و مجموعه داستان های کوتاه (1342) انعکاس یافته است.
استاد نوربها عضو هیات تحریریه پژوهشنامه حقوقی دانشگاه گیلان بود. حدود دو سال قبل و زمانی که برای انجام مصاحبه علمی یکی از همکاران گروه حقوق به دانشگاه گیلان آمده بودند، بحث راه اندازی مجله و تقاضای همکاری ایشان مطرح گردید، که به گرمی از این پیشنهاد استقبال نموده قول همکاری دادند. در همین فرصت، در بازدیدی که از کتابخانه دانشکده و قسمت پایان نامه ها داشتند، قول ارسال پایان نامه های دفاع شده با راهنمایی خودشان برای استفاده دانشجویان حقوق را دادند که به دنبال آن تعداد زیادی پایان نامه به کتابخانه دانشکده اهدا نمودند. حدود یک ماه قبل از این که خبر فوت ایشان جامعه دانشگاهی و به ویژه جامعه حقوقی کشور را متاثر نماید، در اولین جلسه هیات تحریریه پژوهشنامه حقوقی در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان حضور یافتند و با بیان دیدگاه های علمی و کارشناسی خود، افق های های بلندی برای انتشار منظم و پیوسته مجله ترسیم نمودند.
دکتر نوربها انسانی فرهیخته، وارسته، شجاع و آزاد اندیش بود و در مقام استادی دانشگاه، از تفکری ناب و تاثیر گذار برخوردار بود. علاوه بر این، در مقام وکیل دادگستری، فردی امین و تابع اخلاق حرفه ای و مسیول و متعهد بوده و هیچ گاه برای نیل به منافع فردی، اصول انسانی را قربانی نکرد. از سوابق اجرایی مرحوم نوربها، می توان به عضویت در هیات مدیره کانون وکلای دادگستری، مدیریت گروه حقوق جزا و جرم شناسی و دارا بودن کرسی حقوق جزا در دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی تهران و عضویت در انجمن ایرانی حقوق جزا اشاره کرد. استاد نوربها در سال 1388 هجری خورشیدی به افتخار بازنشستگی نایل شد و در اواخر بهمن سال 1389 رحلت جانگداز ایشان موجب تالم خاطر خانواده ی محترم و حقوق دانان و دوست داران وی شد.
پژوهشنامه حقوقی دانشگاه گیلان مفتخر است که خدمت علمی به جامعه حقوقی کشور را با پشتوانه فکری و معنوی این استاد فقید آغاز نمود و امیدوار است که همه ی دانش آموختگان حقوق و شاغلان حرفه های حقوقی و قضایی، خصوصیات ممتاز وی را الگوی تعالی و پیشرفت خود قرار دهند.
)