جرایمِ رایانهای از جمله جرایم نوظهوری است که مبارزه مؤثر با آن در پرتو راهبردهای پیشگیری از وقوع آن، حمایت از بزهدیده آن و تعقیب کیفری مرتکب آن است. ضرورتِ حمایت از بزهدیدگان به ویژه در جرایم رایانهای و نقش آن در تحقق عدالت اجتماعی بر کسی پوشیده نیست. سازوکارهای حمایت از بزهدیدگانِ جرایمِ رایانهای در سیاستِجناییِ ایران واسنادِ بینالمللی از مباحث نوظهور در علوم جنایی است که رویکردهایِ حمایت از بزه دیدگانِ جرایمِ رایانهای را بیان میکند. این نوشتار که با رویکرد توصیفی و تحلیلی و با هدف بررسی سازوکارهای حمایت از بزهدیدگان جرایم رایانهای در حقوق کیفری ایران و اسناد بینالمللی به ویژه کنوانسیون بوداپست نگاشته شده است، به دنبال پاسخ به این سوالهای اصلی است که آیا در حقوق کیفری ایران حمایتهای خاصی از بزهدیدگان جرایم رایانهای صورت گرفته است؟ موضع اسنادِ بینالمللی به ویژه کنوانسیون جرایم سایبر در این زمینه چگونه است؟ سیاستِجنایی ایران در قبالِ جرایم رایانهای چگونه است؟ با بررسی قوانینِ کیفری ایران واسنادِ بینالمللی به ویژه کنوانسیونِ بوداپست وبا لحاظ گونهشناسیِ حمایتها مشخص میشود که سیاستِجناییِ ایران در قبالِ حمایت از بزهدیدگانِ جرایم رایانهای افتراقی نبوده و سیاستِ پاسخدهی غیرحمایتی وغیراختصاصی اعمال شده است وحتی نسبت به به بزهدیدگانِ خاص که در اسنادِ بینالمللی توجه مضاعفی شده است در سیاستجنایی ایران چتر حمایتی از این گروه هم برداشته شده است