مبانی و شرایط استناد به دفاع امر آمر در حقوق جزای بین الملل

نویسندگان

چکیده

در حقوق جزای داخلی، پیروی از دستور غیرقانونی آمر، علی الاصول رافع مسوولیت کیفری مامور نیست، مگر در شرایط استثنایی. در این شرایط استثنایی نیز، صرف تبعیت از دستور غیرقانونی آمر، دفاع محسوب نشده، بلکه این ادعا در صورتی که متضمن اثبات عدم آگاهی به غیرقانونی بودن دستور آمر، اشتباه موضوعی و یا اکراه باشد، قابل استماع خواهد بود. محدودیت امکان استناد به امر غیرقانونی آمر، در حقوق جزای بین‌الملل بیش از حقوق کیفری داخلی است. زیرا موضوع حقوق جزای بین‌الملل، جرایم بین‌المللی است که احساسات جامعه بشری را جریحه‌دار می‌سازند. از این رو در اکثر این جرایم، به منظور تضمین حیات انسانهای بی‌گناه، امکان استناد به امر غیرقانونی آمر به عنوان دفاع وجود ندارد و استناد به آن تنها در جنایات جنگی مجاز است. شرط پذیرش دفاع مذکور در جنایات جنگی نیز جهل به غیرقانونی بودن دستور آمر (اشتباه حکمی) است. بنابراین در فرض اثبات اطلاع متهم از غیرقانونی بودن دستور آمر، نمی‌توان به این دفاع استنادکرد. بررسی مبانی دفاع امر آمر و شرایطی که به موجب آن مامور می تواند به این دفاع استناد کند، موضوع مقاله حاضر است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Foundations and Conditions of Attribution to Superior Defense in International Criminal Law

نویسندگان [English]

  • Reza Parastesh
  • Mohammad Reza Nazarinejad
چکیده [English]

In national criminal law, superior order is no excuse for subordinate, unless in some exceptional requirements proves that the executor has had a mistake of law, a mistake of fact, or has been under duress.
In international criminal law, the possibility of attribution to this defense is more limited, because international crimes are the most serious types of crimes that concern the international community as a whole. Therefore, the defense of superior order is not attributable to international crimes, expect for war crimes, and for when subordinate proves that he could not understand the illegality of order.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Superior order
  • Mistake of Law
  • Duress
  • Means Rea
  • International Criminal court